Overal ter wereld krijgen/kregen vechthanen stalen of hoornen kunstsporen tegen hun achterste nagels aangesjord. De hier afgebeelde stalen sporen zijn in totaal 6 à 6,5 centimeter lang en efficiënte steekwapens. De grootste draagt als merk- of fabricageteken een omcirkelde c. Eén rake klap van zo’n naaldscherpe pin en de getroffen haan valt morsdood neer.

Zonder deze attributen zouden rivaliserende hanen beduidend minder slachtoffers maken. De achterste nagel van hanen is in de regel korter en minder vlijmscherp. Doordat tijdens georganiseerde hanengevechten de zwakste haan nooit kan wegvluchten – wat in het wild of in een ruimer perk het geval zou zijn – vallen tijdens een hanentoernooi bijna steeds zwaar gekwetste of dodelijke slachtoffers. Tijdens proeftoernooien krijgen vechthanen geen stalen pinnen, maar een soort van bokshandschoentjes aan hun sporen gezet.

De hier afgebeelde sporen komen uit België, waar vechthanenkampen sinds 1929 bij wet zijn verboden. In het illegale circuit bleven ze tot aan de eeuwwende populair, mede doordat er clandestien op gegokt kon worden. ‘Hanenmannen’ uit West- en Oost-Vlaanderen trekken nog steeds naar Noord-Frankrijk waar het organiseren van hanengevechten nog in een beperkt aantal ‘gallodrooms’ (de meeste geconcentreerd rond Rijsel/Lille) is toegestaan.

Voor boeken over hanengevechten en vechthanen kunt u elders op de site terecht: klik hier.