In 2004 organiseerde het Centraal Museum in Utrecht een expositie over vis in de oude schilderkunst. Bij deze gelegenheid verscheen het prachtig geïllustreerde boek (24,5 x 17 cm., harde kaft, 444 blz.) ‘VIS. Stillevens van Hollandse en Vlaamse meesters 1550-1700’. Het visstilleven zou zich gedurende de 16^e eeuw in Vlaanderen hebben ontwikkeld en beleefde hoogtijdagen in de Hollandse Gouden Eeuw. Daarna geraakte het genre uit de mode en verloren kunsthistorici de vissen op doek uit het oog.

‘VIS’ redt dit veronachtzaamde aspect van de dierenkunst in één klap uit de vergetelheid. Zo worden 63 schilderijen royaal afgebeeld (in kleur) en gedetailleerd besproken. Van alle afgebeelde vissen is trouwens geprobeerd om ze op soort te determineren (wat aardig is gelukt, men ontdekte circa 50 verschillende vissoorten). De snoek prijkt op 18 schilderijen, de karper op 15. Als toemaat worden al deze vissen apart afgebeeld (met recente foto’s) en biologisch toegelicht. Aan het eind volgt een compendium van schilders die zich met het visstilleven inlieten. Om het genot te vervolmaken vergast dit boek zijn lezers met uitstekende inleidende essays over de symboliek van vis, de toenmalige visserij en vishandel en oude visrecepten. Ook de antieke vissenboeken – de eerste verschenen tussen 1550 en 1560 – krijgen hun plaats onder de zon. ‘VIS. Stillevens van Hollandse en Vlaamse meesters 1550-1700’ is een naslagwerk zoals er niet gauw een tweede zal verschijnen en mag daarom niet op de boekenplank van de (artistieke) vissenliefhebber ontbreken.